Foto: Arjan Timmermans

Een gemankeerd SVS’65 leek ondanks veel afwezigen op weg naar de zege in Hellouw. Het scoorde zelf in de 82^e minuut de 1-2, maar zag ASH snel langszij komen en zelfs op voorsprong komen. De gastheren prikten er daarna nog een bij en bepaalden de eindstand op een verrassende 4-2.

Vanwege een griepgolf, blessures, schorsingen en vakanties was SVS’65 slechts in staat om maar negen(!) echt fitte spelers op te stellen. De al weken lang niet trainende Ferdi Scheurwater en de lijkbleke Raymon Kaarsemaker maakten de elf compleet. Op de bank vijf wissels, waarvan er na de warming-up maar twee fit genoeg bleken om te spelen. Mark Baegen, die al een hele wedstrijd met de JO-19 in de benen had, werd vergezeld door JO-19 keeper Bjorn in ’t Veld.

Het was snikheet in Hellouw, misschien de reden dat de twee ploegen maar weinig spectaculairs lieten zien in de eerste helft. Raymon Kaarsemaker diende namens SVS’65 maar één keer echt op te treden toen een gastheer achter een lange bal aan ging. Kaarsemaker was echter attent en smoorde het gevaar in de kiem. ‘Spijk’ produceerde een aantal afzwaaiers, maar ook een levensgrote kans. Bram Pons, voor de gelegenheid als rechtshalf spelend, zette met een leep balletje Robin IJsselstijn alleen voor de keeper. Hij stuitte echter op een redding van de bewonderenswaardig sterk keepende Tobi Bambacht, 48 lentes jong dames en heren!

In het tweede bedrijf werd de wedstrijd wat meer open en viel er al snel de openingstreffer te noteren. Net nadat het scorebord de vijftigste minuut aantikte kon Hidde van Wageningen vrij opstomen en voorzetten tussen de ontregelde defensie van SVS’65. De aanname van Folkert van der Werff was niet goed, maar alsnog zette hij de 1-0 op het scorebord. Eventjes was SVS’65 aangeslagen, desondanks was er snel herstel en dook Robin IJsselstijn voor de tweede keer op voor Tobi Bambacht zijn neus, weliswaar zonder succes. SVS’65 zwijnde dan weer toen Emiel van Wageningen een grote mogelijkheid slap in de voeten van Raymon Kaarsemaker schoof. De toch al niet zo vele krachten bij de uitploeg verdwenen in deze fase snel uit de lichamen en het was dan ook tijd voor Mark Baegen om Wout Pons te vervangen. Nadat SVS’65 zich knap onder de Hellouwse druk uit voetbalde kon Bennie Boeijink Robin IJsselstijn opnieuw richting de vijandelijke doelman sturen. Ditmaal bleef hij koeltjes en tikte hij na driekwart wedstrijd de gelijkmaker tegen de touwen.

De koek was echter nog niet op voor SVS’65, want in de 82e minuut lag de bal op de penaltystip. Weer was Robin IJsselstijn verantwoordelijk voor het gevaar, dat teniet werd gedaan met een foutieve sliding. Jorn Meijerink zag dat zijn strafschop nét niet werd gekeerd: 1-2. Nog geen 120 seconden later stond er tot grote ontsteltenis de 2-2 op het scorebord. Een vrije bal viel ‘dood’ op de vijf meter en kon binnen geschoten worden door Jens Duizer. Zoals al eerder aangehaald zat SVS’65 er fysiek compleet doorheen, maar nu werd ook nog eens het moraal dwars door de midden gebroken. In de 87^e minuut kon de iedereen dan ook de 3-2 van verre aan zien komen. Hidde van Wageningen en een tweetal ploeggenoten stonden vogelvrij rond het strafschopgebied te trappelen om de bal te ontvangen. De pass kwam er na enig oponthoud en van Wageningen knalde beheerst raak. In de absolute blessuretijd probeerde SVS’65 met het laatste restje in de tank om de 3-3 te fabriceren. Dat leidde er natuurlijk toe dat ASH alle ruimte kreeg om via Maarten van der Meijden naar de 4-2 te counteren.

SVS’65-trainer Henk Donga vond dat ASH de drie punten niet verdiende. ‘De wedstrijd ging gelijk op. Een gelijkspel was terecht geweest, maar die snelle 2-2 was het keerpunt. Onze grensrechter en ik hadden het idee dat die goal ook nog eens buitenspel was.’

Opstelling SVS’65: Raymon Kaarsemaker, Ruben Vrolijks, Brian Bot, Jorn Meijerink, Thymen Staal, Bram Pons, Bennie Boeijink, Ferdi Scheurwater, Ryan Brood, Wout Pons (Mark Baegen), Robin IJsselstijn