Vijf punten en nul tegengoals na drie wedstrijden, maar toch overheerste zaterdag de teleurstelling bij SVS’65. In de thuiswedstrijd tegen Well wist het het betere spel op de snelle kunstgrasmat te leggen. De gastheren kregen de bal niet tegen het netje, ondanks dat daar de nodige mogelijkheden voor waren.

Het eerste kwartier zag het er niet al te rooskleurig uit voor SVS’65. Het had moeite met het opvangen van de 4-4-2 formatie die Well hanteerde. Vooral de nummer zes van de uitploeg kreeg veel te veel ruimte waardoor SVS’65 zich genoodzaakt zag om een vrije trap weg te geven rond het strafschopgebied. Die werd goed ingeschoten richting de verre hoek, echter had Raymon Kaarsemaker een dito redding in huis. Kort daarna viel een van de Wellse spitsen op een ongelukkige manier geblesseerd uit, waarmee meteen de angel uit hun spel was gehaald. SVS’65 kwam hierna beter in de wedstrijd en werd gevaarlijk uit een serie corners, waarin Jorn Meijerink met een kopbal het dichtst bij een doelpunt kwam. Ook deze doelman behoedde zijn ploeg voor een achterstand met een mooie redding.

Well begon zich verder terug te trekken naar het eigen doel waarmee het zichzelf in de problemen bracht. Zo kreeg Bram Pons alle ruimte om te draaien en hard uit te halen op de vuisten van de doelwachter. De spaarzame uitbraken van Well vormden geen bedreiging voor SVS’65, maar het produceerde nog wel een mooie volley uit de tweede lijn, die in de handen verdween van Raymon Kaarsemaker. Aan de overkant had SVS’65 zeker moeten scoren toen Bennie Boeijink het pad naar het doel effende voor Robin Ijsselstijn. Die schoot in de één-tegen-één situatie met de doelman echter veel te zwak in. Het bleef wachten op een goal, maar die kwam er ook niet toen Maikel van Schaften uithaalde vanuit een moeilijke hoek. Hij knalde de bal op de deklat. De ploegen zochten de kleedkamers op met de welbekende brilstand.

Na rust ging SVS’65 gewoon verder waar het in het eerste bedrijf mee bezig was: kansen missen. Zo ging Jerzy Timmermans via de rechterkant er op snelheid vandoor. Hij raakte schijnbaar in de war van alle vrijheid die hij kreeg, want zijn poging was veel te wild en eindigde hoog in het net van de ballenvanger. Het aantal kansen wat de thuisploeg verprutste begon hoop te geven aan Well. Die kregen namelijk het idee dat er wel een puntje in zat. Het was zelfs dichtbij meer toen de vroeg ingevallen aanvaller vanuit de draai Raymon Kaarsemaker op de proef stelde. Ondertussen werd het spel van de Spijkenaren slechter en slechter, de simpelste passes kwamen niet aan, men stond vaak buitenspel en veel balaannames waren ronduit dramatisch. Enige lichtpuntje in die fase was de vloeiende aanval waar Maikel van Schaften hard voorzette op Bart van Andel, die over het doel heen mikte.

Met dat bedroevende voetbal zou het pas met het ingaan van het slotkwartier weer de nodige kansen krijgen. SVS’65 begon opportunistisch te ‘pompen’ richting het Wellse strafschopgebied. Een van die ballen viel prompt voor de voeten van de in het veld gebrachte Joey van der Haar. Die haalde de trekker over, ware het niet dat zijn poging onderweg nog een scheenbeen uit Well tegen kwam. In de absolute slotminuten liet de keeper van Well nog even zien dat hij vandaag niet te passeren was. Robin Ijsselstijn zette voorin goed door en zag de bal tussen hem en de doelman in vallen. De inzet van Ijsselstijn was prima, echter was de redding van de doelman even goed. In de blessuretijd maakte hij het echter nog onbedoeld spannend door te grabbelen op een schot van diezelfde Ijsselstijn. De rebound leek gescoord te gaan worden door Brian Bot, maar de onpasseerbare doelman gooide zich voor de bal. Zodoende bleef het bij een jammerlijke 0-0.

Henk Donga was ondanks de ongeslagen status van zijn ploeg dan ook niet tevreden. ‘We doen onszelf tekort met een punt. Het spel was niet al te best, maar we hebben voldoende kansen gekregen om het te beslissen.’ Well-trainer Edwin van de Braak was wel content met een punt. ‘Voor rust moest ik al twee keer wisselen dankzij blessures. Vervolgens houden we de boel dicht op karakter en kan ik alleen maar blij zijn met dit resultaat.’

Opstelling SVS’65: Thymen Staal, Brian Bot, Jorn Meijerink, Ruben Vrolijks, Jerzy Timmermans (Wout Pons), Bennie Boeijink, Bram Pons (Ryan Brood), Maikel van Schaften (Joey van der Haar), Bart van Andel, Robin Ijsselstijn