Het eerste elftal blijft vriend en vijand verbazen. Waar seizoenen lang in de onderste regionen werd gebivakkeerd, staat de ploeg op dit moment na vier gespeelde wedstrijden bovenaan. Ook titelfavoriet Schelluinen maakte kennis met de Spijkse opmars: 0-1.
Al gauw bleek dat de kwaliteiten van Schelluinen op het middenveld en in de voorhoede lagen. De Spijkenaren konden in de openingsfase hier weinig tegenin brengen en het was vooral zoeken naar de juiste organisatie voor SVS’65. Na een kwartier was deze organisatie er eindelijk en probeerde Ferdi Scheurwater het met zijn welbekende pegel van een meter of vijftig, die net over de deklat vloog. De nummer elf van Schelluinen was erg bedrijvig, maar zijn vele pogingen van afstand waren niet zuiver genoeg. Tot echt uitgespeelde kansen kon Spijk niet komen, maar de snelle counters, waarbij de goede eindpass net ontbrak, zorgden voor de nodige problemen bij de kwetsbare defensie van Schelluinen. Wel was er een zucht van opluchting te horen toen de Schelluinse aanvoerder de lat teisterde met weer eens een schot uit de tweede lijn. Ondanks al dit Schelluinse geschut werd er gerust met de brilstand.

De tweede helft veranderde Schelluinen de tactiek. Het middenveld werd steeds vaker overgeslagen en vooral linksbuiten Mike Venderbos (ex-SVS’65) werd steeds meer gezocht met de lange bal. Zeven minuten na rust liep Schelluinen dan toch in het Spijkse mes. Jordy van de Berg lanceerde Robin Ijsselstijn met een diepe bal. De voorzet van Ijsselstijn werd in eerste instantie nog gekraakt met een sliding, maar zijn tweede poging kwam in de voeten van Stephan Debouille. Rustig zoals Debouille is, joeg hij de bal snoeihard binnen via de binnenkant van de paal. In de 52^e minuut begon Schelluinen al zijn vroege slotoffensief, ze gingen vanaf toen met vier spitsen spelen. Opvallend was trouwens dat de lange en ijzersterke Stefan Walhain gewoon op het middenveld bleef spelen. De Spijkse verdediging en keeper verdienden lof voor de manier waarop stand werd gehouden tegen Schelluinen. Het hele team knokte voor iedere meter. Ook de ingevallen spits van Schelluinen kon geen potten breken, de jongeman kon na zes minuten alweer vertrekken met twee keer geel op zak. Doordat de tegenstander inmiddels met vijf spitsen was gaan spelen kwam er veel ruimte voor de ingevallen Mark Kramer en Kevin de Jong. Beide heren mistten oog in oog met de keeper en ook Jeffrey van Wijk had zijn goede wedstrijd moeten bekronen met een goal. Deze missers maakten voor het resultaat niks meer uit, er werden weer drie punten bijgeschreven.

Zaterdag staat er opnieuw een topper op het programma. Op de ‘Hel aan de Kwel’ wordt medekoploper Well (oude ploeg trainer Glenn Calor) ontvangen. Overigens gaan de jongens na afloop van de donderdagtraining genieten van een heerlijke nasi met kip gemaakt door diezelfde Glenn Calor!

Opstelling SVS’65: Raymon Kaarsemaker, Brian Bot, Jorn Meijerink, Jordy van de Berg, Jeffrey Prenger, Jeffrey van Wijk, Bennie Boeijink, Mark Kortlever (Yordi van Weelden), Stephan Debouille, Robin Ijsselstijn (Kevin de Jong), Ferdi Scheurwater (Mark Kramer)

Afwezig: Arno Sterk (vakantie), Christiaan de Jong (vakantie), Michel van de Berg (geblesseerd), Dennis Kramer (geblesseerd)