SVS’65 leeft nog, maar degradatie ontlopen wordt een hels karwei na de verliespartij in Everdingen. Een vroege kopgoal van Felix Otte werd snel teniet gedaan, SVS’er David Ruane zag vervolgens rood in de 25^e minuut, waarna Everstein met een voorsprong de rust in ging. Na de pauze kwam SVS’65 nog dichtbij een punt via Willem Looijen, maar werd het uiteindelijk nog 4-2.

De geschorste Fitim Meha werd vervangen door Felix Otte, terwijl Stef Philip plaats nam op de bank ten koste van Sam Muilenburg. SVS’65 kende mede dankzij dit duo een droomstart, want na een goede actie van Muilenburg en de daaropvolgende hoekschop stond na vier minuten al de 0-1 op het bord. Otte kopte bij de eerste paal kiezelhard binnen na de corner van David Ruane. De vreugde was van korte duur, want nadat vier(!) Spijkenaren zich wel heel gemakkelijk lieten ringeloren was het in de elfde minuut alweer 1-1 via een schuiver van Jesper van Alphen.

Vervolgens waren de bezoekers het tactisch en organisatorisch helemaal kwijt en werd het compleet overlopen. Na de zoveelste aanval over de flank zag aanvoerder Ruane zich genoodzaakt om aan de noodrem te trekken. Doorgebroken speler was de conclusie van de scheidsrechter en SVS’65 diende nog 65 minuten met tien man te spelen. Rechtsbuiten Muilenburg werd geslachtofferd voor verdediger Hicham Amghar. Ondanks dat de Spijkenaren in ondertal speelden had het de defensieve zaakjes nu wél veel beter op orde en de gastheren hadden overduidelijk moeite om tot kansen te komen. Doelman Jeffrey Baas hoefde zich nauwelijks in te spannen, maar moest op slag van rust lijdzaam toezien hoe de 2-1 alsnog werd binnen geschoten door Sander Bergshoeff.

Gezien de tussenstanden op de andere velden kon een punt wel eens heel belangrijk zijn en wisselde Menno Beusekamp offensief door Christiaan Perrier en Yori de Koter te wisselen voor de aanvallend ingestelde Philip en Jerzy Timmermans. Dit leidde niet direct tot grote mogelijkheden, maar Philip maakte van een halve kans bijna een treffer door van grote afstand op doel te schieten. Ricardo de Keijzer keerde met alle moeite van de wereld de poging en diende zich meteen te laten vervangen met een blessure. Na een hoekschop werd vervanger Ben Camp meteen aan het werk gezet, maar de reservegoalie dook de inzet stijlvol uit zijn verre hoek. Hoewel SVS’65 knokte voor iedere meter en weinig weg gaf leek de beslissing na zo’n zeventig minuten toch te vallen. Baas hield in eerste instantie zijn hok schoon met een dubbele redding, maar de derde poging van Van Alphen was hem te machtig.

De gasten brachten vers bloed met Duane Ruytink en Willem Looijen en zetten alles op alles om nog wat terug te doen. Hun arbeidsethos werd beloond nadat Robin IJsselstijn de vermaarde Looijen een vrije doortocht richting het vijandelijke doel gaf. De spits bleef ijzig koud en vijzelde zijn duizelingwekkende aantal treffers nog maar wat verder op door te scoren met een listige lob. Met nog tien minuten op de klok werd het dood of de gladiolen voor SVS’65. Uiteindelijk werd het dat laatste. Vlak voor tijd maakte Everstein dankbaar gebruik van de geboden ruimte. Een voorzet van Finn Spierings werd bij de tweede paal binnen gelopen door Bergshoeff: 4-2. In de blessuretijd behoedde Baas zijn compleet leeg gespeelde teamgenoten nog voor een volgende tegentreffer, waardoor er uiteindelijk een 4-2 eindstand op het formulier zou komen.

Opstelling SVS’65: Jeffrey Baas; Felix Otte, Bart van Andel, Tjerry van den Berg (Willem Looijen); Max Vrolijks, Yori de Koter (Jerzy Timmermans), Robin IJsselstijn, David Ruane; Sam Muilenburg (Hicham Amghar, Duane Ruytink), Christiaan Perrier (Stef Philip), Nick de Jong