Nadat Groot-Ammers de reeks van negen ongeslagen wedstrijden had gebroken kon er door SVS’65 ook niet gewonnen worden van Peursum. In Giessenburg scoorde Touafik el Amghar een prachtige omhaal, maar voor rust kwam de thuisploeg nog langszij en trok na de thee aan de het langste eind: 1-2.

De competitie zit inmiddels in de fase van afhaken of aanhaken voor SVS’65 en met het gelijkspel bij Rhelico, het verlies tegen Groot-Ammers en de opeenstapeling van blessures, schorsingen en afwezigen bemoeilijkte dat ook tegen Peursum. In Giessenburg had Menno Beusekamp dus een behoorlijke puzzel te leggen en begon met verrassende namen in een onverwachte formatie. Het begin was dan ook onwennig en Tjerry van den Berg en Raymon Kaarsemaker voorkwamen samen dat Peursum na twee minuten op voorsprong kwam. In de omschakeling had Touafik el Amghar de openingstreffer op zijn schoen toen de doelman totaal uit positie was, maar de spits schoot gehaast naast. El Amghar treurde niet lang om deze gemiste mogelijkheid, want zeven minuten later scoorde hij een goal van ongekende schoonheid. Opnieuw werkte doelman Derk Peters een bal niet goed weg, kopte Max Vrolijks de bal richting El Amghar en die besloot vanaf een meter of twintig voor een omhaal te gaan. Met een afgemeten boogje plofte het leer achter de verbouwereerde Peters tegen de touwen: 0-1.

Ondanks deze wereldgoal kwam de wedstrijd niet echt los en kersverse aanwinst Christiaan Perrier zag hoe beide ploegen elkaar vooral bestookten met lange ballen. Er gebeurde tot aan de 29^e minuut dan ook weinig noemenswaardigs. Iets voor het half uur ging het mis in de Spijkse opbouw, werd er te laat voor buitenspel gestapt op de dieptepass richting Robin de Bruijn. De pijlsnelle linksbuiten kreeg een vrije doortocht richting Kaarsemaker cadeau en rondde vakkundig af voor de gelijkmaker.
Beide ploegen speelden het daaropvolgende kwartier haast plichtmatig uit en hunkerden naar de warme kleedkamer.

Ook Beusekamp zag in dat er iets moest veranderen en bracht tijdens de onderbreking Stef Philip en nieuwkomer Paul Luzineau voor nieuw elan. De aangeslagen El Amghar en Mika van Houwelingen konden de douche opzoeken. Beide ploegen speelden om te winnen en het speelveld werd een stuk groter, waardoor er ook veel meer ruimte kwam te liggen. Vooral de linksback was vaak onderweg en durfde Johnny Wijnbelt los te laten, waardoor de geroutineerde Wijnbelt in de omschakeling een grote kans werd aangeboden. Vanaf rechts kapte hij naar zijn geliefde linkerbeen en zijn gekrulde schot scheerde net over de lat. Daarnaast had debutant Luzineau zich onsterfelijk kunnen maken, want oog in oog met Peters kreeg hij de kans om te scoren, maar faalde in de korte hoek waar Peters redding bracht. Ook aan de overkant lieten de Giessenburgers twee grote mogelijkheden liggen om tot scoren te komen. Aanvoerder Twan Romeijn zag vanaf de rand van het strafschopgebied redding brengen en niet veel later ontpopte de doelman zich bijna tot schlemiel van de wedstrijd. Hij schoof de pal pardoes in de voeten van Niels Nomen, maar de aanvaller pakte het cadeautje niet uit door rakelings naast te stiften.

Het was wachten op een doelpunt en door onoplettendheid in de Spijkse defensie viel deze in deze de tachtigste minuut. Bij een vrije trap besloot een Spijkse verdediger zijn veters te strikken en sokken op te hijsen. Daar werd door de thuisploeg uiteraard niet op gewacht, de directe tegenstander van de Spijkse slaapkop werd weggestoken en zette strak voor. De fysiek sterke Nomen worstelde zich los en knikte zijn ploeg overtuigend op voorsprong. Beusekamp greep direct in door Sam Muilenburg eraf te halen voor de 52-jarige Maurice Schopenhouer, wat voor hoongelach bij de tegenstander zorgde. Het lachen verstomde al gauw, want Schopenhouer kopte een corner over de opnieuw twijfelende Peters, maar zag hoe zijn inzet door een Giessenburgse verdediger van de lijn werd geveegd. De gasten probeerden vervolgens op alle mogelijke manieren om de wedstrijd ‘dood’ te maken, maar gesterkt door het opjuttende publiek en de gedreven Beusekamp trok het alle registers open. SVS’65 bleek conditioneel veel sterker en in de twaalf minuten durende blessuretijd (!) hadden Fitim Meha en Robin IJsselstijn kansen op de gelijkmaker. Eerstgenoemde twijfelde net iets te lang en verdedigende middenvelder knalde net langs de verkeerde kant van de paal, waardoor de rode brigade opgelucht op de kunstgrasmat kon uithijgen en de Spijkenaren teleurgesteld afdropen.

Opstelling SVS’65: Raymon Kaarsemaker; Tjerry van den Berg, Fitim Meha, Felix Otte, Cane van den Berg; Robin IJsselstijn, Max Vrolijks, Mika van Houwelingen (Stef Philip); Johnny Wijnbelt, Touafik el Amghar (Paul Luzineau), Sam Muilenburg (Maurice Schopenhouer)